«Հայաստանում հումանիտար խնդիրների լուծումը պահանջում է համակարգված մոտեցում»։
Լեռնային Ղարաբաղում ռազմական հակամարտության ակտիվ փուլն ավարտվել է, սակայն նրա տարածքներից բռնի տեղահանվածների խնդիրը դեռևս սուր է։ Տեղահանվածների հոսքը այնքան մեծ էր, որ Հայաստանում հաճախ համեմատվում է աստվածաշնչյան ելքի հետ։
Անի Միշելը նրանցից մեկն է, ով սկսած 2020 թվականի երկրորդ արցախյան պատերազմից մինչ օրս ակտիվորեն օգնում է բռնի տեղահանվածներին։ Հակամարտության առաջին օրերին նա լքեց Մոսկվայում իր հեղինակավոր աշխատանքը և ուղևորվեց պատերազմի գոտի՝ հումանիտար օգնություն տրամադրելու կարիքավորներին։ Այժմ Անիի կյանքը երկու երկրի միջև է, և նա ամեն ջանք գործադրում է, որպեսզի լուծի Հայաստանում հումանիտար ճգնաժամը։ Նրա աշխատանքային փորձն ընդգրկում է «Շտապիր դեպի բարին» հիմնադրամը, Ռուսաստանի հումանիտար առաքելության գործունեության համակարգումը Հայաստանում, համագործակցությունը բազմաթիվ հումանիտար հիմնադրամների հետ և իր սեփական բարեգործական հիմնադրամի՝ «Սրտերի վերածնունդ»-ի ստեղծումը։
ՌԳՄ. Ժուռնալի հետ մանրամասն հարցազրույցում Անի Միշելն անդրադարձել է Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանվածների ներկա վիճակին, կիսվել է ռազմական գոտի այցելություններից ստացած իր տպավորություններով և ներկայացրել իր նոր հիմնադրամի՝ «Սրտերի վերածնունդ»-ի ծրագրերը։
Հղում հարցազրույցին: հղում